Het is al vier jaar geleden toen het album “Ways And Needs Of A Night Horse” van de Nederlandse formatie ‘Point Quiet’ als tweede plaat van de folk-, alt.country- en Americanaband rond singer-songwriter Pascal Hallibert op de markt is verschenen. De naar de groep vernoemde debuutplaat kwam er ook vier jaar eerder in 2011. Om de vier jaar een nieuw album lijkt dus wel het verkozen ritme voor ‘Point Quiet’ want nu is er een derde album verschenen dat “Walking In The Wild” als titel kreeg.

‘Point Quiet’ is een kwintet bestaande uit Pascal Hallibert (zang, gitaar en toetsen), Hans Custers (bas, toetsen en backing vocals), Simone Manuputty (backing vocals en viool), Jan van Bijnen (gitaar, dobro, pedal steel en accordeon) en Joost Verbraak (trompet). De overheersende teneur van de twaalf nieuwe nummers op “Walking In The Wild” is er meestal één van weemoed, verdriet en reflecties over het leven en de liefde.

Het begint allemaal met een sober georkestreerde song die “Highway In Your Head” heet en opgevolgd wordt door één van de mooiste liedjes op deze plaat: het intimistische “Lonely Nights” waarmee Pascal Hallibert er met zijn akoestische gitaar in de aanslag op subtiele wijze in slaagt om de luisteraar mee te slepen in de neerslachtige gevoelens van eenzaamheid die de kern van deze song uitmaken.

Het is echter niet allemaal schemerdonker en zwartgalligheid op dit album, want in de songs “Tales Of Road 308”, “Written On Our Bones” en albumtiteltrack “Walking In The Wild” (zie video) wordt er wat meer uptempo gespeelde muziek gepresenteerd die voor een aangename afwisseling tussen de andere tracks op de plaat zorgt.

Het fragiele karakter van de liedjes die het werk van ‘Point Quiet’ kenmerkt krijgen we wel weer te horen in schitterende ballads als “Vera Cruz”, “Not All Lies”, “Now, You Know It”, het van diepe droefenis overlopende “The Distance” en “The Last Time”. De prachtige ingetogen zang van Pascal Hallibert kleurt deze songs tot mooie schilderijen op al even briljante, doch sober gespeelde muziek.

We schreven het al in onze recensies van de albums “Point Quiet” en “Ways And Needs Of A Night Horse”: deze groep verdient het absoluut om internationaal gehoord te worden. De kwaliteit en de broosheid van de songs op hun nieuwe album zouden eigenlijk een verplichte beluistering door zoveel mogelijk muziekliefhebbers moeten rechtvaardigen. Daarom hopen we dan ook oprecht dat eindelijk gerechtigheid mag geschieden voor Pascal Hallibert en zijn muzikale vrienden van ‘Point Quiet’.

(valsam)